Síldarvinnslan hagnaðist um 6 milljarða
Síldarvinnslan hagnaðist um 6,1 milljarð króna á nýliðnu ári. Félagið á 146,4 milljarða króna eignir, skuldar 57,6 milljarða en á eigið fé upp á 88,9 milljarða. Rekstrartekjur ársins 2024 voru 44,8 milljarðar króna.
Þetta kemur fram í frétt á vef Síldarvinnslunnar þar sem ársuppgjörið er birt.
Þar kemur fram að loðnubrestur og eldsumbrot skýri samdrátt í tekjum á milli ára og að eldsumbrot hafi bitnað á landvinnslu bolfisks í Grindavík. Einnig kemur fram að erfiðara hafi verið að sækja makríl en oft áður en að síldveiðar hafi verið með besta móti. Markaðir fyrir uppsjávarafurðir voru að sögn sterkir og góð verð á flestum afurðum. Mjölverð hafi verið gott en verð á lýsi gefið eftir. Þá hafi sala á bolfiskafurðum gengið vel.
Einnig kemur fram að kostnaðarliðið og álögur hafi hækkað mikið.
Í pistli frá forstjóra segir:
Árið var krefjandi og samdráttur í rekstri skýrist að mestu leyti með aflabresti í loðnu í byrjun árs og eldsumbrotum á Reykjanesi.
Þrátt fyrir fyrrnefnd áföll tókst ágætlega að spila úr stöðunni og seinni hluti ársins var góður og má nefna að vinnslur í Grindavík störfuðu á fullum afköstum frá 1. september.
Til að bregðast við umbrotum í Grindavík var sett upp saltfiskvinnsla til bráðabirgða í Helguvík og fiskur fluttur til vinnslu í Þýskalandi. Margvíslegur einskiptiskostnaður hefur hlotist af þessu umróti sem enn sér ekki fyrir endann á.
Veiðar og vinnsla á kolmunna gengu vel á árinu. Verð á fiskimjöli voru sterk, en verð á lýsi hafa gefið eftir. Makrílvertíðin gekk þokkalega, veiðar drógust saman en meira var unnið til manneldis, markaðir voru góðir. Samdráttur í makrílkvótum undanfarið og að ekki náðist samkomulag um stofninn er áhyggjuefni.
Síldveiðar gengu vel á haustmánuðum. Líkt og með makrílinn var meiri áhersla lögð á vinnslu til manneldis, og eftirspurn var sterk á öllum helstu mörkuðum. Íslenska sumargotssíldin er eini síldarstofninn í Norður-Atlantshafi með MSC-vottun, sem styrkir markaðsstöðu afurðanna.
Frystitogarinn Blængur náði góðum árangri á liðnu ári. Landvinnsla í Grindavík gekk vel á fjórða ársfjórðungi. Óvissa vegna jarðhræringa á Reykjanesi er enn til staðar.
Bolfiskmarkaðir hafa almennt verið góðir og styrkst seinni hluta ársins. Kvótasamdráttur í Barentshafi hefur sett mark sitt á þorskmarkaði með aukinni eftirspurn og verðhækkunum.
Hlutdeildarfélagið Arctic Fish sýndi rekstrarbata og við trúum því að fiskeldi muni gegna lykilhlutverki í aukinni verðmætasköpun þjóðarinnar, þar eru spár um að slátra 15 þúsund tonnum á árinu 2025 og leyfi eru komin fyrir 29 þús. tonnum. Mikil uppbygging og fjárfesting er á næstu misserum í auknum lífmassa og búnað sem því fylgir.
Árið einkenndist af töluverðum samdrætti í tekjum og EBITDA, eins og rakið hefur verið, sem má að mestu rekja til loðnubrestsins og jarðhræringanna á Reykjanesi.
Félagið horfir fram á kostnaðarhækkanir og áskoranir í ytra umhverfi rekstrarins árið 2025. Samdráttur er í aflaheimildum uppsjávarfisks. Auk þess hafa laun og aðrir kostnaðarliðir hækkað undanfarin ár, sem setur aukinn þrýsting á reksturinn.
Ég hef áður vakið athygli á stöðu orkumála hér á landi, en ljóst er að orkuöflun þjóðarinnar hefur verið vanrækt til lengri tíma. Afleiðingin er takmarkað framboð á raforku, sem hefur leitt til umtalsverðra verðhækkana hjá raforkuframleiðendum. Samt er nú svo komið að vatnsstaða virkjana hefur lagast mikið síðustu vikur, er allt útlit fyrir að umtalsvert magn af orku muni renna um yfirfall Hálslóns í sumar komandi á sama tíma og fiskimjölsverksmiðjurnar á Austfjörðum brenna olíu í miklu magni.
Kolefnisgjöld hafa verið hækkuð á olíu ásamt öðrum álögum. Þessar aðstæður gera íslenska landvinnslu, bæði í bolfiski og uppsjávarfiski, sífellt veikari í samkeppni við önnur lönd.
Veiðigjöld á uppsjávarfisk hækkuðu verulega um síðustu áramót og munum við finna fyrir þeim áhrifum á komandi ári.
Sjávarútvegurinn er í alþjóðlegri samkeppni, og því er nauðsynlegt að standa vörð um samkeppnishæfni greinarinnar. Hlutverk stjórnvalda á hverjum tíma er að tryggja fyrirsjáanleika, regluverk og umhverfi sem gerir útflutningsgreinar okkar samkeppnishæfar, þannig styðjum við best við lífskjör á landi hér.
Loðnubresti þurfum við að mæta með auknum rannsóknum og afla meiri þekkingar á þessum mikilvæga stofni. Áskoranir hafa fylgt sjósókn og sjávarútvegi Íslendinga allt frá upphafi. Í greininni starfar dugmikið fólk sem mun sjá tækifærin og aðlaga greinina að því umhverfi sem henni verður búin. Sjávarútvegur er íslensku þjóðinni mikilvægur og ef ráðamenn þjóðarinnar og aðilar í sjávarútvegi taka höndum saman og hlúa að greininni verður það svo áfram um ókomna tíð.
