Kveður sáttur og glaður
Nú um mánaðamótin lét Adolf Guðmundsson af störfum sem rekstrarstjóri Síldarvinnslunnar hf. á Seyðisfirði. Í tilefni af því spjallaði heimasíða Síldarvinnslunnar við hann og fræddist um starfsferil hans. Viðtalið fer hér á eftir:
„Ég kom til Seyðisfjarðar 1973, 19 ára gamall. Þá hafði ég verið ráðinn til að þjálfa knattspyrnu og handknattleik hjá Hugin. Ég þjálfaði knattspyrnuna í tvö ár en handknattleikinn í 15 ár og lék með í allnokkurn tíma. Það var gaman að þjálfa og árangurinn hjá kvennaliði Hugins á þessum tíma er eftirminnilegur og eins hjá kvennaliði UÍA sem ég þjálfaði einnig. Ég byrjaði að starfa í frystihúsinu á Seyðisfirði árið 1974 og segja má að ég hafi verið viðloðandi húsið meira og minna frá þeim tíma. Á Seyðisfirði kynntist ég konunni minni, Theodóru Ólafsdóttur, en hún er dóttir Ólafs Ólafssonar útgerðarmanns. Þannig tengdist ég útgerðinni og fiskvinnslunni á staðnum órjúfanlegum böndum.“
En hvenær tókst þú við stjórnunarstörfum? „ Ég tók við sem framkvæmdastjóri útgerðarfélagsins Gullbergs síðla árs 1982 og var því framkvæmdastjóri félagsins í 32 ár, eða þar til Síldarvinnslan festi kaup á því árið 2015. Ég var jafnframt ráðinn framkvæmdastjóri Fiskvinnslunnar hf. árið 1985 og stýrði því fyrirtæki þar til það varð gjaldþrota árið 1989. Frá því að gjaldþrotið átti sér stað hafa nokkur fyrirtæki komið að rekstri frystihússins á Seyðisfirði. Fyrst var það Dvergasteinn, síðan Skagstrendingur, þá Útgerðarfélag Akureyringa og loks Brimberg. Brimberg var stofnað 2003 og varð ég strax stjórnarformaður fyrirtækisins og sá reyndar um allan daglegan rekstur síðustu tvö árin sem það starfaði. Síldarvinnslan festi kaup á Brimbergi um leið og hún keypti Gullberg og var þá útgerðin og fiskvinnslan sameinuð undir nafni Gullbergs. Á þessum tíma tók ég við starfi rekstrarstjóra Gullbergs og gegndi því þar til nú, en Gullberg var reyndar sameinað Síldarvinnslunni um áramótin 2016-2017.“
Hvernig hefur rekstur útgerðar og fiskvinnslu gengið eftir að þú hófst afskipti af rekstrinum. „Í sannleika sagt hefur útgerðin yfirleitt gengið vel en rekstur frystihússins oft verið erfiður eins og sést á alltíðum eigendaskiptum. Það var til dæmis erfitt að upplifa gjaldþrot Fiskvinnslunnar árið 1989 en þá fór fyrirtækið afar illa á skreiðarævintýri sem orsakaði mikið tap.“
Er ekki söknuður af því að hverfa af vettvangi sjávarútvegsins? „ Jú, vissulega er það söknuður, en allt fær sinn enda. Ég hef starfað hér á Seyðisfirði en einnig tekið þátt í félagsstarfi innan greinarinnar. Ég hef átt sæti í stjórnum Útvegsmannafélags Austfjarða, Samtaka fiskvinnslustöðva, Landssambands íslenskra útvegsmanna og Samtaka atvinnulífsins og þessar stjórnarsetur hafa fært mér mikið og ég bý að þeirri reynslu. Sérstaklega er eftirminnilegt að hafa gegnt stjórnarformennsku í Landssambandi íslenskra útvegsmanna um fimm ára skeið. Þá hef ég einnig tekið að mér ýmis önnur verk sem verið hafa gefandi. Það er gott að hafa komið víða við og öll þessi störf auka víðsýni manns.“
Hvernig hefur starfsemin á Seyðisfirði gengið eftir að Síldarvinnslan kom að henni ? „Hún hefur gengið vel og allt samstarf við Síldarvinnsluna hefur verið eins og best verður á kosið. Ég vil nota þetta tækifæri og senda kveðju til allra samstarfsmanna í gegnum tíðina og þakka fyrir liðin ár. Ég kveð sáttur og glaður og óska Síldarvinnslunni alls hins besta í framtíðinni.“
