Sandsílastofninn réttir úr kútnum

Deila:

Mesti þéttleiki sandsíla frá upphafi vöktunar árið 2006 mældist í leiðangri Bjarna Sæmundssonar HF 30 sem lauk í haustbyrjun. Þetta eru ánægjuleg tíðindi, enda er sandsíli lykilfæðutegund sjófugla, fiska og hvala og gegna því mikilvægu hlutverki í lífríkinu. „Sandsíli eru spennandi tegund til að rannsaka, því þau eru ekki veidd hér við land, eru mjög staðbundin og geta hjálpað til við að auka skilning á því hvaða umhverfisþættir spila stærstan þátt í nýliðun fiska,“ segir Valur Bogason sjávarvistfræðingur hjá Hafrannsóknastofnun.

Vöktun frá árinu 2006

Ástand sandsílastofnsins er kannað einu sinni á ári en stofninn hefur að jafnaði verið vaktaður frá árinu 2006. „Árið 2005 lentu margar tegundir sjófugla í vandræðum með að koma ungum á legg og var talið að rekja mætti það til skorts á sandsílum. Í framhaldinu var ákveðið að vakta fjögur þekkt sílasvæði; Breiðafjörð, Faxaflóa, Vestmannaeyjar að Vík í Mýrdal og svæðið við Ingólfshöfða,“ segir Valur um upphafið. Ekki varið farið í slíka leiðangra árið 2014 og 2015 og ekki er heldur farið yfir öll svæðin á hverju ári. Hann segir að fyrstu árin hafi rannsóknir verið stundaðar á Gæfu VE, sem er 60 tonna bátur. „Segja má að þar hafi lagst saman þekking vísinda- og sjómanna til að staðsetja stöðvar til sýnatöku. Þekking Ólafs Guðjónssonar skipstjóra á staðháttum við suðurströndina auðveldaði þetta til muna,“ segir Valur. „Fyrstu árin vorum við bæði með troll og sandsílsplóg en áherslan færðist fljótlega yfir á plóginn því sífellt færri síli fengust í trollið þegar eldri og stærri árgangar átust upp og þéttleikinn minkaði.“ Árið 2009 færðust rannsóknir yfir á Dröfn RE en frá 2016 hefur vöktunin farið fram á Bjarna Sæmundssyni HF.

Sandsíli lykilfæðutegund

Valur segir að í síðasta leiðangri sem lauk um mánaðamót ágúst/ september hafi verið tekin sýni með sandsílsplóg á þremur stöðum; í Faxaflóa, frá Vestmannaeyjum að Vík í Mýrdal og við Ingólfshöfða. „Aukningin var mest á svæðinu frá Vestmannaeyjum að Vík, um tvöfalt meira magn en árið 2021 sem þá var það mesta sem mælst hafði. Í Faxaflóa var magnið svipað og það hefur best verið áður en við Ingólfshöfða fékkst minna af síli en á hinum svæðunum. Ef frá eru talin fyrstu ár vöktunar hefur minna fengist af sílum þar miðað við hin svæðin sem við vöktum.“ Valur segir sandsíli lykilfæðutegund sjófugla, fiska og hvala á þeim svæðum sem það heldur sig á. Sem dæmi sýndu rannsóknir að niðursveifla sandsílis hefði áhrif á útbreiðslu hrefnu við landið. Besta dæmið þar um segir hann tengsl sandsílis við viðkomu lunda við Vestamannaeyjar árin 2021 og 2024, sem eru þau bestu á þessari öld samkvæmt Náttúrufræðistofnun Suðurlands en einmitt þau ár fékkst mest af sílum í rannsóknarleiðöngrum Hafró. Hann nefnir einnig að magn síla á sílasvæðum hafi áhrif á fiskgengd.

Sveiflur á milli ára

„Það eru oft miklar sveiflur milli ára,“ segir Valur en tegundin er fremur skammlíf og fáir árgangar hafa skilað sér að einhverju ráði inn í stofninn. Sjaldgæft sé að sjá mikið af fjögurra ára og eldra síli, en á fyrstu árum vöktunar var meira um þessi eldri síli. „Þegar við hófum okkar rannsóknir var fyrir hendi grunur um að orðið hefði nýliðunarbrestur í sandsílastofninum og það var staðfest í fyrsta leiðangri. Síðan hefur nýliðun verið frekar léleg flest ár og við sjáum vísbendingar úr fæðuathugunum þorsks og ýsu um að stofninn hafi byrjað að gefa eftir upp úr aldamótum.“

Nánar er fjallað um málið í nýjasta tölublaði Sóknarfæris.

Deila: